صدای سخن فارسی را خیلی دوست دارم...

در سال هزار و سیصد و پنجاه و سه تعدادی از دانشجویان منطقه دشمن زیاری استان فارس در سمیناری در تهران با خانم سو رایت آشنا شدند. ایشان یک دانشجوی انگلیسی بود قرار بود در دوره ی دکترا ، ... 

 بنا به پیشنهاد استادش، از بین ایران و قبرس یکی را برای تحقیق برگزیند. خانم سو رایت ایران را ترجیح داده بود. پس از آن سمینار به همراه بچه های دشمن زیاری به شیراز آمد و پس از بازدید از منطقه به انگلستان برگشت. این سفر، کوتاه بود و سو رایت به انگلستان رفت تا با آمادگی بیشتری برگردد. او در سال پنجاه و چهار مجددا به ایران برگشت و رسما منطقه دشمن زیاری را مورد مطالعه مردمشناسانه قرار داد و تا سال پنجاه و هفت به مدت سه سال در آن منطقه ماند. او در سال پنجاه و هفت ایران را ترک کرد و پس از دفاع از پایان نامه اش، به مقام استادی دانشگاه بیرمنگام نائل شد. سو رایت در اوایل دهه هفتاد دو بار به ایران آمد و هر بار به روستاهای دشمن زیاری رفت و با مردم دیدار کرد. او در سال هشتاد و سه به درجه پروفسوری نائل شد و پس از تعطیلی بخش مردمشناسی دانشگاه بیرمنگام، به دانشگاهی در کپنهاگ دانمارک مهاجرت کرد. به تازگی، سو رایت مجموعه ضبط شده‌ی خود در دهه‌ پنجاه را در وبسایت دانشگاه کمبریج قرار داده است.ین مجموعه شامل ساز و آوازها و قصه‌هایی به زبان لُری است که پروفسور رایت در دهه‌ی پنجاه در منطقه‌ی ممسنی استان فارس ضبط کرده است. این هم لینکش:

http://www.oralliterature.org/collections/swright001.html